Vorig jaar kreeg ik voor mijn verjaardag een geel condoom met bananesmaak en de mededeling ,,voor de tutti frutti in je leven”. Het bloemetje en het bijtje uit de AIDS-campagne hadden indruk gemaakt op mijn vriendinnen.

Maar ook op mij. Behalve lichtelijk pervers leek zo’n bananecondoom me om de een of andere irrationele reden ook niet helemaal betrouwbaar.

Ik ging dus naar de drogist en kocht een familiepak degelijke Durex – ik ben gevoelig voor alle reclamecampagnes – want ik ken niemands bedverleden, noch zou ik durven zweren zelf absoluut AIDSvirusvrij te zijn: toen de allereerste AIDSdode begraven werd was ik nog maagd. En later was er de pil, dat wil zeggen direct na een condoomavontuur in een  Zeelandse kelderkast.

Condooms zijn ondingen. Beatrijs Ritsema schreef het hier een paar weken terug ook al. Zeker als het gaat om eenmalige niet voorziene sex. ,,Your place or mine?” ,,Dat hangt ervan af of je
condooms in huis hebt.”

Nog veel lastiger, want moeilijker te vermijden dan eenmalige uitstapjes, is het als een heuse verliefd toeslaat en je wel de hele dag op alle levensgevaarlijke wijzen zou willen vrijen.

Eerst samen naar de dokter voor een test? Dat is nogal een officiële stap. En wanneer besluit je daartoe? Na één keer vrijen met condoom? Na vijf keer? Als je na een half jaar nog steeds verliefd bent? Als je de ander zover vertrouwd dat  je geloof kunt hechten aan de belofte dat er met derden uitsluitend ‘veilig’ gevreeën zal worden? Zoveel gepeins en gepieker is slecht voor je sexleven. 

De KRO-rubriek Brandpunt bracht onlangs een  nieuwtje: dit najaar komt er een doe-het-zelf-AIDS-test op de markt. Een druppeltje urine aanbrengen is voldoende: zie je daar na vijf minuten een minteken onder verschijnen dan ben je geen virusdrager, verschijnt er een plusje, dan is het mis. Doodsimpel. Een soort Prediktor – de al jaren succesvolle doe-het-zelf-zwangerschapstest – maar dan voor AIDS. Wie zouden dat nieuwe product gaan gebruiken, vroeg Brandpunt.

Wel, werd er geopperd, misschien zou zo’n middel prettig zijn voor gegeneerde bisexuele mannen die het geheim hebben gehouden voor hun vrouw. Eén witte jas vond dat er een gevaar in zat dat veel te veel mensen die het niet nodig hebben de test zouden gaan gebruiken. Voor die  enkeling die daar dan onverwacht als seropositief uit zou komen rollen…

,,Maar stel nu dat je die hoogst enkeling bent, of degene die aan de bedrand van de virusdrager staat’, riep ik uit voor de televisie. ,,Wie zal bepalen wat nodig is? In dit geval liefst ikzelf, dacht ik zo. En gegeneerde bisexuelen? Ik ken homosexuelen die zich helemaal nergens voor schamen, maar wel heel bang zijn voor AIDS en een gang naar de dokter, juist door die angst, telkens uitstellen. Als hun onzekerheid met een wandeling naar de drogist en vijf minuten wachten weggenomen kan worden, zullen ze er misschien eerder toe komen. Het kan niet anders of een doe-het-zelf-AIDStest gaat hele grote gevolgen hebben, en voor het indammen van de AIDS-golf lijkt  het me eerlijk gezegd alleen maar positief.”

Mijn monoloog werd niet gehoord. De verslaggever vroeg niet door en de dokters waren niet enthousiast. Waarom niet?  Zijn ze misschien bang voor zelf dokteren? Goed, er is, net als bij de Prediktor, een klein risico dat de test door verkeerd gebruik een verkeerde uitslag aangeeft. Of mensen dat risico willen lopen zullen ze zelf moeten bepalen: het preventief gebruiken van condooms is door het scheur- en afzakgevaar tenslotte ook niet 100 procent safe.

Doodgewone heteroslippertjes van alledag leken al helemaal niet te bestaan, terwijl we de laatste tijd toch voortdurend horen dat het AIDSvirus zich steeds minder tot de met het woord ‘risicogroepen’ aangeduide homo’s en (heroine)hoeren wenst te beperken. Wilde de KRO zijn kijkers niet op een idee brengen? Dan wil ik het wel doen: als de fabrikant dit middel tegen een
redelijke prijs op de markt weet te brengen, zal het mijns inziens een goudmijn blijken.

De keus tussen vijf minuten geduld de pret of een onderbreking váœáan de pret, om het zo maar samen te vatten, zal voor velen gemakkelijk te maken zijn. ,,Bij jou thuis of bij mij?” ,,Laten we maar naar mij gaan, ik heb nog wel twee AIDSprediktoren staan.” is misschien ook een bizarre conversatie, maar hij kan wel betekenen dat je even later vrijuit kunt vrijen.